een dag gaat zo :
als eerste
staat de zon op
dan de zonnebloemen, de kinderen, de driehoeken
tenslotte de ouders
een dag ís nooit
hij wordt
licht, lichter, liegt
daar komt de maan
iemand steekt de sterren aan
avondeten
tanden poetsen
ogen dicht
waar is het licht?

hetpaleis geeft Post uit Hessdalen de sleutels van de Bus, hun rijdende theater. Samen met de behaaglijk duistere klanken van drummer Frederik Meulyzer en saxofonist Lander Van den Noortgate en de lumineuse ideeën van Caroline Mathieu bouwt Post uit Hessdalen de Bus om tot een voorstelling voor kleuters, over hoe je de dingen anders bekijkt, wanneer je ze anders belicht. Over een dag die goed begon met een zonsopkomst op Kiribati, maar de mist in ging toen iemand de sterren liet vallen. Kom kijken, maar geloof je ogen niet.