Public Poems is een langlopend project dat voortkomt uit een voyeuristische fascinatie voor het alledaagse gesprek.
Gewapend met pen en papier zoeken we openbare plaatsen op, zoals pleinen, parken, bibliotheken, openbaar vervoer en diensten, om (in handschrift) de dagelijkse gesprekken van de plek op te tekenen en te inventariseren. Het is een dichterlijke poging om een plaats in kaart te brengen.
Public Poems zoekt de spanning op tussen privé en publiek en tussen technologie en privacy. We proberen vast te leggen wat aan de voortdurende controle door bijvoorbeeld bewakingscamera’s of dataregistratie ontsnapt. De gaten en hiäten in de registratie en interpretatie van gegevens worden benadrukt: onze handen schrijven te traag zoals de camera vanuit een bepaalde hoek filmt en de computer informatie reduceert tot een binaire code. De verzamelde teksten nemen een fragmentarische vorm aan die herinnert aan de manier waarop we vandaag de dag gewend zijn om informatie tot ons te nemen.
Met Public Poems onderzoeken we de publieke ruimte. Kunnen we vastleggen wat er werkelijk aan de hand is in een plaats, een stad, een moment in de tijd? En hoe brengen we het resultaat terug in de openbare ruimte?
Public Poems is ‘gevonden’ poëzie met het vermogen om poëtische schoonheid te zien in het dagelijkse gesprek, waar de spreker het niet herkende. Vergelijkbaar met een readymade in de beeldende kunst en geïnspireerd door o.a. dadaïstische poëzie brengen we het spontane en wonderlijke van het alledaagse naar boven.
Speciaal voor Wintervuur festival legde Post uit Hessdalen sinds de zomer van 2019 de oren regelmatig te luisteren in de wijk Antwerpen Dam, om zo via de Public Poems de wijk in kaart te proberen brengen. De gevonden gedichten werden op het festival in december 2019 door zangeres Naomi Beeldens en muzikanten Hannes d’Hoine en Milan Warmoeskerken op het podium tot leven gewekt, in een dagelijks wisselend free-jazz-spoken-word-programma.
©Liesbet Grupping & Wintervuur